Maeo
turned_in เรื่อง คำศัพท์ และการอ่านพิสูจน์บทอักษร อักขระบทธรรม
คำศัพท์ 18/263/9 ชื่อเล่ม หน้า บรรทัด
“บทคำศัพท์ พยัญชนะ สระ อันเป็นใจความ ‘เพื่อความบริสุทธิ์ บริบูรณ์ สมบูรณ์ สิ้นเชิง’ ตามนัยซึ่งความหมาย อันที่มีปรากฏมาดีแล้ว
ในบทคำศัพท์ ของพระเถระธรรม บทพระนามกรแห่ง ‘พระวรคติธรรม’ ของคำศัพท์ภาคภาษาไทย ซึ่งไปโดยใน ไปด้วยบทของพระไตรปิฎก หนังสือพระไตรปิฎก บทพระอักษรสยาม”
อรรถประโยชน์ ที่พิมพ์ดูที่อ้าง การเทียบเคียง
อ่อนหวานหรือหยาบคายก็ตาม จะกล่าวถ้อยคำประกอบด้วยประโยชน์หรือไม่
ประกอบด้วยประโยชน์ก็ตาม จะมีจิตเมตตาหรือมีโทสะในภายในกล่าวก็ตาม
แม้ในข้อนั้น พวกเธอพึงศึกษาอย่างนี้ว่า จิตของเราจักไม่แปรปรวน เราจัก
ไม่เปล่งวาจาที่ชั่ว เราจักอนุเคราะห์ด้วยประโยชน์ เราจักมีเมตตาจิต ไม่มีโทสะ
ในภายใน เราจักแผ่เมตตาจิตไปถึงบุคคลนั้น และเราจักแผ่เมตตาจิตอันเสมอ
ด้วยแม่น้ำคงคาไพบูลย์ ใหญ่ยิ่ง หาประมาณมิได้ ไม่มีเวร ไม่มีพยาบาท
ไปตลอดโลกทุกทิศทุกทาง ซึ่งเป็นอารมณ์ของจิตนั้น ดังนี้ ภิกษุทั้งหลาย
เธอทั้งหลายพึงศึกษาด้วยอาการดังที่กล่าวมานี้แล.
[๒๗๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนกระสอบหนังแมวอาทิผิด อักขระที่นาย
ช่างหนังฟอกดีเรียบร้อยแล้ว อ่อนนุ่มดังปุยนุ่นและสำลี เป็นกระสอบที่ตีอาทิผิด อักขระได้
ไม่ดังก้อง ถ้ามีบุรุษถือเอาไม้หรือกระเบื้องมาพูดขึ้นอย่างนี้ว่า เราจักทำกระสอบ
หนังแมว ที่เขาฟอกไว้ดีเรียบร้อยแล้ว อ่อนนุ่มดังปุยนุ่นและสำสี ที่ตีได้ไม่ดัง
ก้องนี้ให้เป็นของมีเสียงดังก้อง ด้วยไม้หรือกระเบื้องดังนี้ ภิกษุทั้งหลาย
พวกเธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน บุรุษนั้นจะทำกระสอบหนังแมวที่เขา
ฟอกไว้ดีเรียบร้อยแล้ว อ่อนนุ่มดังปุยนุ่นและสำลี ที่ตีได้ไม่ดังก้องนี้
ให้กลับมีเสียงดังก้องขึ้น ด้วยไม้หรือกระเบื้องได้หรือไม่. ไม่ได้
พระเจ้าข้า ข้อนั้นเพราะเหตุไร. เพราะเหตุว่า กระสอบหนังแมวนี้
เขาฟอกดีเรียบร้อยแล้ว อ่อนนุ่มดังปุยนุ่นและสำลี ซึ่งเป็นของที่ตีได้ไม่
ดังก้อง เขาจะทำกระสอบหนังแมวนั้น ให้กลับเป็นของมีเสียงดังก้องขึ้นด้วย
ไม้หรือกระเบื้องไม่ได้ง่ายเลย บุรุษคนนั้น จะต้องเหน็ดเหนื่อยลำบาก
เสียเปล่าเป็นแน่แท้ ดังนี้ แม้ฉันใด ภิกษุทั้งหลาย ทางแห่งถ้อยคำที่บุคคล
อื่นจะพึงกล่าวกะท่านมีอยู่ ๕ ประการคือ กล่าวโดยกาลอันสมควรหรือไม่สมควร
๑ กล่าวด้วยเรื่องจริงหรือไม่จริง ๑ กล่าวด้วยคำอ่อนหวานหรือหยาบคาย ๑
กล่าวด้วยคำมีประโยชน์หรือไร้ประโยชน์ ๑ มีจิตเมตตาหรือมีโทสะในภายใน
พระปิฎกธรรม
1 条评论:
เป็นคำคล้องชวนคิดกันไปอย่างนี้ หมดแล้ว ซึ่งไม่แน่ใจได้ ว่า ภิ! หรือ ไม่ภิ! เพราะวิตถารนัยทั้งนั้น กันทั้งชาตินี้ เพราะถ้าระบุ!ว่ารักจะอย่างไรแง่เดียว ไปอย่างไรอย่างหนึ่ง ก็หนัก แล้วยิ่งไม่ได้หย่อนตัวลง ไม่ได้ หย่อนใจลงแต่อุตุนิยามบ้างแล้วนั้นละก็ ซึ่งแต่การระบุไปแง่ใดแง่เดียวฉะนั้น ก็ต้องบอกว่ามีความทุกข์มากเหลือเกิน
บัดเดี๋ยวต้องพร่อง! บัดเดี๋ยวก็ต้องเต็ม ไม่เห็นเสียดี เพราะท่านคงบอกว่าเองเป็นเสี้ยวที่ ๑๖ ซึ่งมั่นคงจะหมายความว่า ไม่มี! (อะไรทั้งนั้น) นั่นเอง แต่ก็ซึ่ง ชวนคิดไปอย่างนี้ ชวนกันทำไปทำไม คือทำอย่างนี้
ซึ่งก็เห็นว่า สตรีเดี๋ยวนี้ มีที่ยึด มีที่จับ มีแก่น! ไปแต่ถึงความเป็นสตรีนั่นเอง แล้วก็เพราะถ้าใครใคร่จะไม่ได้ภริยา เป็น ภิ! หรือ อภิสตรี ก็ดี ก็ไม่ควรจะนับว่ามีแก่น! จะมานับว่ายืนเรื่อง ได้อยู่ก็ได้ หรือไม่ได้ เพราะว่า ต้นไม้ ที่ยืนอยู่ เป็นหลักยืน โดยไม่ใช่ชื่อว่าเป็นไม้มีแก่นก็มี ก็ได้ ก็เป็นไม้ยืน เป็นอย่างคำเปรียบ ที่ข้าพเจ้าก็ได้เคยพูดแล้วว่า ‘โพธิ์ขี้นก กกชี้ช้าง’
หลักก็คือความหมาย ว่า มีมูล! แล้วไปเลือกเชื้อ เลือกเมล็ด มาจากกองมูล นั้นแหละ นำมา ปลูกเป็นไม้ยืนขึ้น หรือไม้สวยงามนั้นยืนขึ้น ฉะนั้น จึงจะขอบอกว่า ใคร?ในนี้ ที่บอกว่า ‘เองจะได้ภรรยาหรือไม่ได้ภรรยา ก็เถิ้ด’ เองมันก็แค่คนหลักไม้เลื้อย แค่นั้นอยู่ดี คือแทบจะไม่มีหลัก ไม่มีมานะขันติ อะไรอยู่บ้างเลย นั่นเอง
แต่ทั้งไม่รู้ได้ เพราะว่าข้าพเจ้าเพียงแต่ไม่มีข้อมูล ที่จะทำได้พอเหมาะอันจะมาแสดงให้ได้เท่านั้น มิใช่ว่าข้าพเจ้าไม่มีหลัก หรือว่าไม่รู้จักรักภรรยาแบบต่าง ๆ นั้น ด้วยมี ภิ! หรือมี อภิ! ได้ ได้มีจินตนาการ แล้วทำไว้อย่างดี อย่างเหมาะสม เพราะแม้นนั้นว่า ข้าพเจ้าจะไม่ใช่คนตกภาระมีนิสัย แลธาตุตน เกิดมาเป็นมหิมามีแก่น คงมั่นมหาศาลด้วยอะไรก็ตาม แต่ว่า ข้าพเจ้าก็รู้จักแน่ใจ รู้จักเมล็ดไม้ที่เลือกมาจากขี้ช้างนี้!
ข้าพเจ้าไม่มั่ว และไม่รั่ว เพราะไม่ได้คิดด้วยธรรมอะไร? กับพระเจ้าพระหญิง อย่างมิเหมาะสม แต่เพราะแค่เพียรจะสลักหลักแก้ไขแก่ไม้ยืน อันที่ตนรับผิดรับชอบแล้ว แต่กก กับที่ตนเลือกมาเป็นไม้ยืน จากขึ้ช้าง , แต่ใครจะว่ามีแก่นหรือมิได้มีแก่นให้แก่ใครหรืออะไรนั้น ก็ตามเถิด แต่ข้าพเจ้าจะปลูกแต่หญ้ากกนี้ ไปให้ตลอดทั่วจักรวาล ไปคนเดียวก็แล้วกัน
发表评论