about:blank#blocked · about:blank#blocked๑๐๒.
— สรรพาลังการ Thai ศัพท์ (@niruttisapha) February 15, 2022
อกฺโกเธน ชิน โกธํ อสาธุํ สาธุนา ชิเน
ชิเน กทริยํ ทาเนน สจฺเจนาลิกวาทินํ
โลกนิติ
ผจญคนโกรธด้วย ไมตรี
ผจญหมู่ทรชนดี ต่อตั้ง
ผจญหมู่โลภจงมี ทรัพย์แผ่ อวยนา
ผจญสัตย์จงยั้ง ต่อด้วยสัตยา
สำนวนเก่า
ผจญผู้พิโรธด้วยขัน ขันตี
สู้บาปบุญราศี จึ่งได้
สู้ชนตระหนี่มี ทาน ... pic.twitter.com/wwUkfVYWca
4 条评论:
. . . . . . . ::
-
จอบเสียมมิเทียมสอง
ไม่มีซองเหมือนปืนสวย
คำร้องของเทพทวย
ก็ดั่งเสียมมิเทียมคน
-
วัวควายไรเขาง้ำ
มีใดธรรมคณาผล
เซ็งแซ่แต่พิมพ์พล
พระสุวิมลแห่งทอง
-
:: . . . . . . .
. . . วรรณกรรมคติ คดี หรือบทธรรม ที่งดงามชดช้อย ใด ๆ ในโลก ท่านผู้ประพันธ์นั้น ท่านคงมุ่งต้องการ สำแดงทุก ๆ ความวิจิตรแห่งผู้คน ในแดนมนุษย์ ไว้ในนั้นดอกกระมัง อันชื่อข้ออย่าง (หรือชื่อนั้น) ชื่อนี้ , โน้น หาพบแล้ว ก็ว่าบุตรหลานลูกไท เรา ทุกคน ที่เป็นอิสระแก่ตนแล้ว เตือนตนเองได้ จะสร้างเนื้อตัว ณ ความ บท อันที่เป็นมนุษย์สมบัติ ไว้ให้ตกแก่ลูกไท อื่น ๆ, ที่เมื่อ คนควรจะได้คุณแห่งหนทาง ซึ่งเป็น ทัศนะ ในสันติสุขของท่าน (ผู้ประพันธ์) อย่างไรนั้น วรรณกรรม หรือวรรณคดีเรื่อง เช่นนั้น ก็มอบ ความสุข ที่เป็นสิ่งจริงแท้ ไว้ให้ เพราะว่า นิรุตติธรรม ใด ๆ ในโลก ย่อมไม่มี จริยา หรือทัศนากร แห่งธรรมมีลิขิต เพื่อการกำจัด! , ลงแต่ว่า นิรุตติธรรมทุก ๆ บท ในโลก ย่อมมีแต่ภาระหน้าที่ ๆ จะ ตราตรึงไว้ . . .
. . . . . . . ::
-
สะพานก็คือสอง
เมื่อครั้งมองด้วยโน้นนี้
บิณฑบาตคราไหนดี
กับโน่นนี้และสองเรา
-
สะพานหาใครเปรียบ
สะพานเหยียบเมฆภูเขา
โยงเยี่ยมสะพานเรา
คือเยี่ยมเงาน้ำทะเล
-
ให้เหยียบอย่าเยาะเหม็น
ทั้งเช้าเย็นไม่โขเข
ภูเขาลุกหลีกเอ
แบกทะเลอย่างแยบยล
-
. . . . . . . ::
กิเลส! ว่าตรงทีเดียว ท่านน่าจะให้ตรงกับคำว่า ‘Skill’ ไว้ ไปเป็นเรื่อง ตรง สุ, สะ, สา, โส, สํ ตรง!กันไปกะความของคนในยุคสมัยนี้ ฉะนั้น ก็จึงอยากให้เห็นว่า ให้เป็นผู้พูด ที่พูดที่เดียวก่อนเถิด ในกับ เพราะแค่แต่คำเดียวนี้ ก็ย่อมมีความหมาย ที่ต้องมาก จะมา มาร! ผจญ
ฉะนั้น ชาวเรา หรือแต่ชาวเขา ทั้งปวงเราเขา ในนี้ ก็น่าที่จะรู้สึกไปถึง วิชาร้อนไหล! กับเย็นไหล จำพวกนี้ดีอยู่แล้ว เพราะเป็นชั้นสุดที่ ๆ ยังมิข้ามฝั่ง ตกลง แก่เรื่อง แก่สิ่งของ และแก่ชีวิต อันนับ นานาแต่จิต จะวิจิตร ต่อวิจิตร ไปเรื่อย ๆ ไป
ซึ่งตลอดเวลาที่กิเลสทำงาน อย่างงอกงาม ก็ย่อมงอกงามไม่จบ เท่ากับ คำว่า ดิน! ซึ่งภาษิตเองท่านก็ให้แสดงไว้ว่า ดิน ใคร ๆ ก็ย่อมขุดให้หมดไปไม่ได้ อย่างกะเรื่องจะไปสุดขอบจักรวาล ฉะนั้นเอง ย่อมไปไม่สุด เรื่องดังกล่าว ชนิดนี้ ก็น่าจะต้องนับว่า เป็น skill หนึ่ง (ฮา)
แปรมาที่ อะไรจะไหลก็ตาม หาทางพูดไปได้อย่างวัยกลาง หรือวัยสูงสักหน่อย ก็น่าจะดี เพราะพอแก่สัณฐานแก่ความรู้ ที่ควรที่เหมาะ อีกอย่างหนึ่งอีกประการหนึ่ง นั่นก็คือ ไปตรง วิชา แห่งความ ร้อนนิ่ง กับ เย็นนิ่ง ที่ skill ต่าง ๆ ฉะนั้น ควร! มุ่ง จะให้ท่านไหลเรื่อย ไปถึง!จดแหล่งเจ้าพระยา เพราะจะให้ได้หาแยกแยะหนทาง นั้น ๆ ได้สิ่งที่เหมาะ มากดียิ่งขึ้น จดหยั่งถึงดูคำบาลี
ต้องได้เห็นว่า ซึ่งคำ หรือความต่าง ๆ ฉะนั้น ในตอนที่ยังไม่เปลี่ยนแปลง ไปไหน? ก็ย่อมดี เหมือนชื่อสายน้ำเหล่านี้นี่เอง ซึ่งย่อมชัดย่อมแจ่ม ในแต่ละที่ตามชื่อของที่นั้น ที่ซึ่ง อาจปฏิญาณว่า ชื่อจะต้องเป็นจริง หรือว่าคำปฏิญาณ นั้น ๆ จะต้องเป็นจริง ก็ย่อมให้เป็นไปอย่างนั้น แด่การปฏิโลมอนุโลม (แม้ตามแบบ ขัน ๆ) ไปตามใช้ได้ ก็ตาม , เมื่อตรงกะบท
ตรงนี้ อาจต้องให้คว้าตรงคำหนึ่งมาดูว่า ดิน! แลน้ำ จะพึงเป็นอย่างไร? คือนับถือ ต้องคว้าคำหนึ่งมาดู ทางสังเกตหนึ่ง เช่นว่า กุลิส (ปุ. นปุ.) กุลิสะ ชื่ออาวุธพระอินทร์, ขวานฟ้า, ... กุลิสํ. กุลิปุพฺโพ, สิ คติยํ, อะไร? ท่านพาดความจะหยั่งลง ไปอย่างนี้ พวกเราก็ให้หาดู ตอบกันและกัน ต่อไป ด้วยความหมายตามเดิม ในชั้นก่อนตำราพราหมณ์ -พุทธ แลดู ชั้นความหมายและที่สถิตของความเหล่านั้น แต่ยุคพระมนู นัยเพราะเมื่อก่อน ศัพท์ธรรมจำพวกนี้ ตรงมิใช่ปฏิโลมความหมาย
แต่ว่า ย่อมว่ากล่าว หมายตรงลงทีเดียว ว่า ราม! ที่หมายถึงความรื่นรมย์ พรหมณี รูปองค์นานัป ที่ให้ความร่มเงาไว้เป็นสถาพร ซึ่งน่าพูดตามภาษาของเด็กสมัยนี้ได้ว่า “โลก อันเป็น สกิล ของ พระราม นี้ อย่างนี้ ช่างน่ารื่นรมย์ ซะจริง”
发表评论