Pa Cha
turned_in เรื่อง คำศัพท์ และการอ่านพิสูจน์บทอักษร อักขระบทธรรม
คำศัพท์ 15/44/9 ชื่อเล่ม หน้า บรรทัด
“บทคำศัพท์ พยัญชนะ สระ อันเป็นใจความ ‘เพื่อความบริสุทธิ์ บริบูรณ์ สมบูรณ์ สิ้นเชิง’ ตามนัยซึ่งความหมาย อันที่มีปรากฏมาดีแล้ว
ในบทคำศัพท์ ของพระเถระธรรม บทพระนามกรแห่ง ‘พระวรคติธรรม’ ของคำศัพท์ภาคภาษาไทย ซึ่งไปโดยใน ไปด้วยบทของพระไตรปิฎก หนังสือพระไตรปิฎก บทพระอักษรสยาม”
อรรถประโยชน์ ที่พิมพ์ดูที่อ้าง การเทียบเคียง
ส่วนอาจารย์บางพวก กล่าวว่า วิปกฺกํ ก็มี. เนื้อความคือเกิดแล้ว. ถึง
คราวนี้ ควรจะได้ประมวลปาฏิหาริย์มา ก็เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ เป็นปาฏิอาทิผิด อักขระ-
หาริย์ ๕ อย่าง. คือ พระดำรัสว่า นักบวชเปลือยนั้นจักตายในวันที่ ๗
เขาก็ตายตามพระดำรัสนั้น นี้ เป็นปาฏิหาริย์ ข้อที่ ๑ พระดำรัสว่า เขา
จักตายด้วยโรค “อลสกะ” เขาก็ตายด้วยโรคอลสกะจริง นี้เป็นปาฏิหาริย์
ข้อที่ ๒ พระดำรัสว่า นักบวชเปลือยนั้นจักเกิดในภพอสูรชื่อว่า กาลกัญ-
ชิกา เขาก็เกิดในภพอสูรจริง นี้เป็นปาฏิหาริย์ข้อที่ ๓. พระดำรัสว่า
พวกเดียรถีย์จักทิ้งซากศพไว้ในป่าช้า วีรณัตถัมภกะ เขาก็ถูกทิ้งในป่า-
ช้าอาทิผิด อักขระนั้นจริง นี้เป็นปาฏิหาริย์ข้อที่ ๔. พระดำรัสว่า เขาจักมาจากที่ตน
เกิดแล้ว กล่าวกับสุนักขัตตะโอรสเจ้าลิจฉวีเขาก็กล่าวจริง นี้เป็นปาฏิหาริย์
ข้อที่ ๕.
บทว่า กฬารมชฺชโก คือ นักบวชเปลือย ผู้มีฟันและหนวดงอก
ออกมา หรือคำว่า กฬารมชฺชโก นี้เป็นชื่อของนักบวชเปลือยผู้นั้นเท่า
นั้น บทว่า ลาภคฺคปฺปตโต คือผู้ถึงความเลิศด้วยลาภ อธิบายว่าผู้ประสบ
ลาภที่ดีเลิศ บทว่า ยสคฺคปฺปตฺโต คือ ประสบความเลิศด้วยยศ คือมี
บริวารอย่างยอดเยี่ยม. บทว่า วตฺตปทานิ คือข้อปฏิบัติทั้งหมด หรือข้อ
ปฏิบัติบางส่วน บทว่า สมตฺตานิ ได้แก่ ถือเอา. บทว่า สมาทินฺนานิ
เป็นไวพจน์ของบทว่า สมตฺตานิ นั่นแล. คำว่า ปุรตฺถิเมน เวสาลิํอาทิผิด อักขระ ได้
แก่อาทิผิด ในทิศบูรพาใกล้กรุงเวสาลี. บทว่า เจติยํ คือเป็นเจดีย์สถานของยักษ์.
ทุก ๆ บท ก็มีนัยเช่นนี้.
คำว่า เยน อเจโล มีอธิบายว่า สุนักขัตตะ โอรสเจ้าลิจฉวี
กระทำวัตรพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว ได้ไปทางทิศที่ อเจลกปริพาชก
ชื่อว่า กฬารมัชชกะ อยู่. บทว่า ปญฺหํ ปุจฺฉิ คือ ถามปัญหาที่ประกอบ
ด้วยไตรลักษณ์อย่างลึกซึ้ง. บทว่า น สมฺปายาสิ อธิบายว่า กฬารมัชชก-
พระปิฎกธรรม
2 条评论:
…ที่แท้ ครั้ง เดี๋ยวนี้ พึงก็ต้องลดคำแปลกประการจะกล่าวลงแล้ว บ้าง วงแต่ เพราะนับคำว่ามีทางเหลียวแล ที่จะแก้ไข อีกทั้ง เรื่อง! จะถือว่า ‘นั่นเป็นดีของตัว เป็นชั่วของคนอื่น’ ก็หาใช่ไม่ , เพราะจะสะเทิ้น ณ ที่แท้ย่อม ความแต่มิใช่! จะแต่ว่า คำว่า ‘กายนี้ หรือ?กายอื่น’ บทก็ซึ่งเป็นความจริง เพราะมนุษย์เป็นสัตว์มีสุขทุกข์ระคน อย่างเช่นกับพวก นาค ครุฑ ช้าง และม้า เป็นต้น ก็เช่นเดียวกัน คือว่าย่อมมีแต่ทุกข์ และสุข อันเกลื่อนกล่นระคนกัน ย่อมมิอาจได้แปลกแยกกันไประหว่างทุกข์และสุข [Techa] ไปตราบนิจนิรันดร เพราะว่าพลความ ไม่มีสลักใจจารึกพิเศษ ไว้ให้ตนเองเป็นเทวะ หรือฝากฝังจิต ผลิตฟากทำกรรมติดบ่วง เป็นอมนุษย์โอปปาติกะ อย่างไร? ๆ
เรื่องมื้อนี้ โยง เพราะว่า ที่เป็นสุดสมใจ แล่นจะเป็นสายกาลเวลา ฉะนั้น อยากจะโยง หาธรรมกาล แล้วแม้น ถึงจะรักษาบาดแผลของตนเองยังไม่ได้ก็ตาม แต่ว่าพวกเรา ก็อยากจะ ปก! หรือว่าวง ให้เกิดเหตุควรดี มีที่ทาง มีแดนเพ่ง ป้องกันจะมิให้เกิดบาดแผล หรือวางวิธีรักษาแผลเก่าให้แก่เขา ได้ ถึงครั้งแผลเน่าของตัวเองตนเองจะพึงพาตนให้ต้องประลัยพินาศพ้นแสลงลงนี้ พ้นไม่ได้แล้ว ก็ตามที ที่แท้ พวกเราเองก็จะ มิยอม อันไรครั้งที่จะให้สะเทิ้น อันนั้น คือข้อที่เราจะไม่ยอมกล้ำ ไม่ยอมคำ กร้วมรวม สรวมสิ่งผิด ๆ สิ่ง ใด ๆ อีก , ว่าตกยาก คงแต่ธรรม กำพืดแห่งเรื่องราว หรือสิ่งใดของคน ๆ มาจะเป็นพลธรรมที่มีลิขิตดี ไว้ให้ จึงจรดถึง จงหนัก ซึ่งมิได้เป็นการยกตน จะทำ! และทั้งมิได้ยกความเหลือแหล่ ร้าย! แก้ยาก นั้น ๆ ยกขึ้นกระทำข่มขู่ผู้อื่น มิใช่
เพราะแต่ กล่าวการณ์ เพราะทำกาละ แด่ภารกิจกระทำ หาฝาก รับฟาก การ กระทำกิจสมบูรณ์สิ้นเชิง พึงตระหนัก ว่าคือธุระส่วนกลาง หรือของเราของเขาเช่นเดียวกัน กับการแต่เป็นแผลฉะนั้น เขาจะได้การป้องกันดีขึ้น และทุ่มเทให้ได้รับการรักษาดี ไว้ได้ แน่ ๆ , ปลอบแต่ว่า แผลของใคร ๆ ที่เป็นแผลส่วนตัว เฉพาะ ลึกลี้ ระบุทุกข์ท้น คนไม่หาย แน่ ๆ เช่นนั้น พวกเราท่านเอง ก็จงยกโทษแก่ท่านนั้น ๆ ซะเถิด เพราะว่า เรา เห็นแก่บท คำว่า ‘ความทุกข์มีทั่วตัวแก่มนุษย์ นั่นมิใช่ทุกข์ที่ครุฑ มิใช่ทุกข์ที่นาค ที่ไหนนั้นเลย ที่มันจะมาทำให้’ , [Eka]
สรุปปัญหา สารูป!เป็นหมื่น ๆ อย่าง ยังคงต้อง และยังควรต้อง ทำใจ ว่าไฉน? ที่พึง เป็นหนทางแห่งผลแอปเปิ้ล ของเขา ที่พึง โก้หร่าน ที่พึงว่าเป็นพยนต์พลพยุหะ หนทาง แห่งองุ่น! แล้วว่า นี้! พวกเราเองเกิดมา เป็นแค่ลิง แต่ครั้งใดนี้ หวังการจะได้กล้วยดี มีเครื่อง มีของครบ สมบูรณ์ มาบริโภค สมใจแน่วแน่ ลึกซึ้ง เช่นนี้บ้าง ก็กลับแต่ต้องรอผล นิพพานหน้าโน่นแล้ว เพราะแลเห็นมิใช้กาล เพราะว่าทุกหน่วยทุกพวก มุ่งมิยอมเข้ากาล กัปการกระทำกาล ที่พระจักรบวรอันให้สำเร็จ ที่พวกเรา พวกเขา อันจะได้ผลกล้วย แห่งธรรม พ้นทุกข์แน่ แห่งพระเจ้าพระองค์นี้นั่นแหละ แน่ แต่ว่า! พระเจ้าโคที่ไหนเล่า ท่านจะให้เราได้ เมื่อผู้คน ทุกผู้ ผู้อาจจะดลสตางค์ มันไปมุ่งหวังอยู่กับหัวใจเสือ หัวใจสิงห์ ระย่อ!หนี ยอมไปกับพระพุทธเจ้าองค์แห่งอนาคต จนหมดหัวใจแล้ว…
...siamindra...
Website?
เป็นเสี้ยวที่ ๑๖
ทั้งรก แลทั้งเลอะ
เป็นเสี้ยวที่ไม่เจอะ
รู้ก็เถอะ แต่ไม่เห็น
ดังศพในป่าช้า
พะเรอร่า แต่เรื่องเซ่น
ชีวิตไยคนเป็น
ไม่เห็นดี เลยร่างกาย
…siamindra…
发表评论